Magia to narządzie, tak jak miecz czy łuk. Czy uciąłbyś dziecku rękę, żeby nigdy nie mogło chwycić za broń w gniewie?
Historia związków Andersa z Kręgiem Maginów jest dość burzliwa. Odebrano go rodzicom, gdy tylko ujawniły się jego talenty. Po raz pierwszy uciekł z Kręgu, gdy był jeszcze chłopcem. Mimo że później wielokrotnie razy uciekał i siłą sprowadzany był z powrotem, pierwszy zaklinacz Irving nadal uważał go tylko za lekkomyślnego urwisa, którego miłe usposobienie i poczucie humoru nie stanowią dla nikogo zagrożenia. Tymczasem podczas swojej ostatniej ucieczki Anders zaprzyjaźnił się z komendantem Szarej Straży z Amarantu i przyjął ofertę wstąpienia w szeregi bractwa.
Życie strażnika odmieniło Andersa, stawiając na jego drodze ducha sprawiedliwości – Justyniana z Pustki, który z czasem przekonał Andersa, żeby ten przestał skupiać się wyłącznie na swym własnym cierpieniu. Pod wpływem zapału Justyniana, Anders zaproponował mu, żeby w imię wolności magów się z nim połączył. Tym samym Anders począł kroczyć niebezpieczną ścieżką, która zamieniła czystość Justyniana w bezrefleksyjną nienawiść zemsty.
