Dragon Age Wiki
Advertisement
Arcydemon

Arcydemon

Plaga – okres, w którym mroczne pomioty odnajdują i spaczają Dawnego Boga, zamieniając go w arcydemona, który przewodzi atakowi hordy na powierzchnię. Jak dotąd miejsce miało pięć Plag, ostatnia w latach 9:30–9:31 Smoka.

Plaga[]

Plaga różni się od okazyjnych ataków mrocznych pomiotów na powierzchnię, kiedy to ich siły są nieliczne, rozproszone i niezorganizowane. Przez większość czasu przemierzają Głębokie Ścieżki w poszukiwaniu Dawnych Bogów – starożytne smoki śpiące głęboko pod ziemią – żeby spaczyć je swoim skażeniem i przebudzić jako arcydemony. Zjednoczone ich wolą, pomioty wylęgają na powierzchnię, rozpraszając się po całej krainie, niszcząc wszystko na swojej drodze. Osoby, które nie zostaną przez nie zabite, zostają zaciągnięte pod ziemią i zjedzone lub zamienione w matki lęgu, ujęcia wody zostają skażone, a fauna i flora obumiera. Niebo przesłania czarna chmura zakrywająca słońce, ułatwiając pomiotom poruszanie się na powierzchni.

Jedynym sposobem na zakończenie Plagi jest zabicie arcydemona, co zrobić mogą jedynie Szarzy Strażnicy. Z tego też względu ich zakon u większości ludzi cieszy się legendarnym szacunkiem.

Choroba[]

Wilk plagi

Wilk plagi

Choroba nazywana plagą, czyli skażenie roznoszone przez mroczne pomioty, wypacza wszystkie żywe stworzenia, sprawiając, że szaleją, stają się zdeformowane, a w niektórych przypadkach po prostu umierają. Osoby, które przeżyły kontakt ze skażeniem, zamieniają się w ghule, z kolei zwierzęta w bereskarny, wilki plagi czy spaczone pająki. W rzadkich przypadkach zarażonych udaje się wyleczyć, jeśli odpowiednio szybko podjęte zostaną odpowiednie kroki, jednak przeważnie przemieniają się oni, a następnie sami zaczynają roznosić plagę. Choroba ostatecznie zabija także ghule, na długie lata całkowicie wyludniając olbrzymie obszary. Im większa jest skażona istota, tym bardziej agresywna i wściekła się staje, znacznie bardziej zauważalne są u niej również rozmaite deformacje, takie jak czyraki, wrzody czy utrata owłosienia.

Podczas Plag nawet istoty, które nie zostały skażone chorobą, odczuwają jej efekty. Urodzone w tym czasie dzieci z reguły są małe i chorowite, często rodzą się zdeformowane. Na ciałach zwierząt mogą pojawiać się guzy, mogą również stawać się żądne krwi. Drzewa i rośliny obumierają, ziemia staje się sucha, a woda skażona, przez co nie nadaje się do picia. Częste są również nienaturalne burze.

Wszyscy bez wyjątku Szarzy Strażnicy poddawani są niebezpiecznemu rytuałowi, podczas którego przy pomocy magii piją krew pomiotów. W wielu przypadkach kończy się to natychmiastową śmiercią rekruta, z kolei u tych, którym udaje się przeżyć, rozwija się interesujące połączenie odporności i podatności na plagę.

Pierwsza Plaga (800–992 IT)[]

Główny artykuł: Pierwsza Plaga

Według nauczań Zakonu mroczne pomioty powstały wskutek pychy człowieka. Magowie władający Imperium Tevinter zechcieli posiąść Złote Miasto – stworzone dla śmiertelników zaświaty zamieszkiwane przez Stwórcę, do którego trafia się po śmierci – ale zostali wygnani i spaczeni, powracając na ziemię jako pierwsze pomioty. W swoim spaczeniu zaczęli szukać Dawnych Bogów, a po odnalezieniu głęboko pod ziemią śpiącego Dumata, skazili go i rozpoczęli Plagę. Krasnoludy nie wierzą w tę wersję wydarzeń – według nich pomioty istniały od zawsze. Niektórzy uważają, że za ich istnienie odpowiedzialni są ludzie, ale niekoniecznie magistrowie.

Jeżeli jednak historia Zakonu i przechowywane w Orzammarze Wspomnienia mówią prawdę, magowie z Tevinteru rzeczywiście wkroczyli do Pustki, zostali przeklęci, odnaleźli Dumata i stworzyli armię, która w ciągu roku zajęła thaigi na zachodzie. Magistrowie prawdopodobnie prowadzili poszukiwania Dumata już wcześniej. Niektórzy uczeni Szarych Strażników wierzą, że mogli odnaleźć go nawet wcześniej i to on pomógł im dostać się do Złotego Miasta. Różne grupy magów podają różne wersje wydarzeń, najbardziej odpowiadające ich celom.

Bez względu na to, jakie naprawdę były przyczyny, skutki okazały się katastrofalne. Thedas zostało niemalże całkowicie najechane, a krasnoludy znalazły się na krawędzi zagłady – do dnia dzisiejszego pomiotom opierają się jedynie Orzammar i Kal-Sharok. Szala zwycięstwa zaczęła przechylać się na korzyść ludzi dopiero po powstaniu zakonu Szarych Strażników w roku -305 Starożytności, ale nawet wtedy pokonanie Dumata wymagało blisko stu lat – poległ on dopiero w roku -203 Starożytności podczas bitwy na Milczących Równinach. Skutkiem Plagi było znaczące osłabienie potęgi Tevinteru, który niedługo później został najechany przez plemiona Alamarri pod przywództwem Andrasty.

Druga Plaga (1:5–95 Boskiej)[]

Główny artykuł: Druga Plaga

Zazikel przebudził się w roku 1:5 Boskiej, a mroczne pomioty wychynęły z gór we wszystkich zakątkach kontynentu. Zanim wieści dotarły do Szarych Strażników, zdążyły wyrżnąć cały Hossberg – stolicę Anderfels. Wolne Marchie i Orlais zmuszone zostały do desperackiej obrony, ale Strażnicy i armie zjednoczone pod cesarzem Drakonem I zaczęły odnosić zwycięstwa. Dziesięć lat po rozpoczęciu Plagi Orlezjanie wygrali kilka znaczących bitew, w tym między innymi niezwykle ciężką bitwę o Cumberland. Niepowstrzymana koalicja Strażników i Orlezjan parła naprzód, zabijając arcydemona w bitwie pod Starkhaven.

Trzecia Plaga (3:10–25 Wież)[]

Główny artykuł: Trzecia Plaga

Dawny Bóg Toth przebudził się w roku 3:10 Wież, a pomioty pojawiły się w centralnym Thedas. Zajęły tevinterskie miasta Marnas Pell i Vyrantium, jak również orlezjańskie Arlesans i Montsimmard. Szara Straż z obu krajów szybko zorganizowała obronę, a mimo ciężkich strat miasta oblegane przez pomioty zostały odzyskane i odparte w kierunku Wolnych Marchii i przyszłej Nevarry. Presja ze strony Weisshaupt zmusiła skłócone Orlais i Tevinter do zjednoczenia się przeciwko hordzie – połączone armie dołączyły do Szarych Strażników w bitwie pod Upadkiem Łowcy, gdzie podczas jednej z najbardziej krwawych bitew w historii zgładzony został Toth.

Czwarta Plaga (5:12–24 Świętych)[]

Główny artykuł: Czwarta Plaga

Czwarta Plaga, rozpoczęta przebudzeniem Andorala, wybuchła w momencie, kiedy Zakon kończył Święte Marsze przeciwko Tevinterowi. Ogromna liczba pomiotów pojawiła się w północno-wschodniej i północno-zachodniej części Fereldenu. Zajęły Antivę, Wolne Marchie, Rivan i Anderfels. Orlais i Tevinter zaatakowane zostały przez mniejsze grupy, toteż udało się je odepchnąć z powrotem na Głębokie Ścieżki.

W roku 5:20 Świętych elficki Szary Strażnik Garahel poprowadził armię Anderfelczyków i Strażników do Hossbergu, gdzie przełamał oblężenie miasta. Po dotarciu do Starkhaven zawarli sojusz z pomniejszymi władcami Wolnych Marchii. Zjednoczona armia pomaszerowała na północ, gdzie w bitwie o Ayesleigh Garahel poświęcił swoje życie zabijając w pojedynku Andorala. Podczas Czwartej Plagi zabito tak wiele mrocznych pomiotów, że według wielu ludzi oznaczało to, iż nigdy już nie powrócą. Nie licząc Szarych Strażników, nikt na powierzchni nie przejął się tym, że krasnoludy w dalszym ciągu odpierać muszą ataki pomiotów.

Piąta Plaga (9:30–31 Smoka)[]

Główny artykuł: Piąta Plaga

W roku 9:30 Smoka Dawny Bóg Urthemiel został przypadkowo przebudzony i skażony przez Architekta, wskutek czego pomioty wyroiły się w południowym Fereldenie.

Fereldeńska armia pod przywództwem teryna Loghaina Mac Tira odniosła kilka pomniejszych zwycięstw, została jednak rozbita w bitwie pod Ostagarem – po zdradzie Loghaina, który w decydującym momencie wycofał swoje wojska, zginęli król Cailan Theirin i niemalże wszyscy Szarzy Strażnicy z Fereldenu. Loghain wierzył, że Plaga jest mistyfikacją przygotowaną przez Orlezjan, mającą na celu umożliwienie im ponownej inwazji na Ferelden. Teyrn ogłosił się regentem swojej córki, królowej Anory Mac Tir, co skutkowało wybuchem wojny domowej, podczas gdy Plaga pustoszyła północ i wschód kraju. Pozostałym przy życiu Strażnikom, wspieranym przez arla Eamona Guerrina, udało się ujawnić machinacje Loghaina i odsunąć go od władzy. Zjednoczony Ferelden, wraz z pozyskanymi przez Strażników armiami Orzammaru, Dalijczyków i/lub wilkołaków oraz magów i/lub templariuszy, ruszyły do obleganej stolicy kraju, Denerim, gdzie na szczycie Fortu Drakon udało się zabić Urthemiela, kładąc kres Pladze „zanim się jeszcze zaczęła”.

Przyszłe Plagi[]

Jeżeli arcydemony rzeczywiście są Dawnymi Bogami Imperium Tevinter, jak zakłada Zakon, na Thedas spaść mają jeszcze dwie Plagi – jedna prowadzona przez Razikele, a druga przez Luscana. Nie wiadomo, co stanie się z pozostałymi mrocznymi pomiotami po śmierci Dawnych Bogów, chociaż uczeni spekulują, że w dawnym Tevinterze mógł istnieć jeszcze ósmy Dawny Bóg.

Zobacz też[]

Advertisement