Dragon Age Wiki
Advertisement

Pięćdziesiąt lat. Tyle czasu zajęło Imperium pozbycie się okupacji qunari. Reszta północnego Thedas nie miała tyle szczęścia.

Po raz pierwszy od czasu schizmy w Zakonie biała Boska porozumiała się ze swoim czarnym odpowiednikiem w Tevinter i oboje ogłosili Święte Marsze przeciwko qunari. Wojna przerodziła się w oblężenie, które trwało całe stulecie: qunari okopali się w Antivie i Rivanie, a cała reszta Thedas posyłała przeciw nim armię za armią.

Wojna wyczerpała zasoby wszystkich państw Thedas i wiele z nich stanęło nad krawędzią upadku. Olbrzymy nie przejęły się zbytnio stratami poniesionymi przez ich armadę ani śmiercią swych żołnierzy, ale straszliwa cena zapłacona przez ludność Rivanu zmusiła ich do odwrotu. Kiedy Trzeci Nowy Święty Marsz niemalże doszczętnie zmasakrował ludność Kont-aaru, nie zadając nawet minimalnych strat armii okupanta, olbrzymy w końcu się wycofały.

Traktat, który oficjalnie położył kres wojnom z qunari, został podpisany na neutralnej wyspie Llomeryn, leżącej przy południowym wybrzeżu Rivanu. Sto sześćdziesiąt lat po swoim pierwszym natarciu qunari opuścili nasze brzegi. Mocą traktatu otrzymali oni północny archipelag w zamian za natychmiastowe zaprzestanie działań wojennych przeciwko pozostałym sygnatariuszom. Jedynie Tevinterczycy nie zgodzili się podpisać umowy; ich wojna z qunari trwa po dziś dzień.

Warto zaznaczyć, że królestwo Rivan natychmiast złamało traktat, i to dwukrotnie. Ludzie zamieszkujący północny Rivan, którzy w przeważającej większości są wyznawcami Qun, a zatem z definicji „qunari”, nie zgodzili się opuścić swoich domów i udać się na wygnanie na wyspy. Nieco później rivański Zakon i tamtejsi nacjonaliści, nie będąc w stanie nawrócić ludności z powrotem na wiarę w Stwórcę, przeprowadzili brutalną czystkę, mordując bezbronnych ludzi i chowając ich w zbiorowych grobach. Nie jest jasne, dlaczego przywódcy w Kont-aarze nie ostrzegli swych sojuszników na północy, ale musimy uznać to za łaskę Stwórcy – w innym przypadku wojna z olbrzymami toczyłaby się nadal.

– Fragment księgi Święte Marsze: Analiza sztuki wojennej Zakonu autorstwa siostry Petryny, uczonej Zakonu
Advertisement