Storvacker nie ma wad.
Dysponuje dwoma, prastarymi drzewami do ostrzenia pazurów i srebrną misą na miód.
Podobno jej pazury wycenia się w Denerim na 10 000 suwerenów za sztukę.
Podobno gdy linieje, jej futro sprzedawane jest orlezjańskim mistrzom tkactwa z Val Royeaux.
Jej ulubiona powieść to Kryminalne zagadki Górnego Miasta.
Pewnego razu spotkała Alistaira Theirina, słynnego wojownika z czasów piątej Plagi, który powiedział jej, że jest ładna.
Pewnego razu podrapała mnie po twarzy. To było niesamowite.
- — Fragment Rozmyślań o Awarach i ich zwyczajach autorstwa Reginalda de Gorge’a