Rok 9:38 Smoka, 4. Zbiorów, część dalsza rozważań o olbrzymach.
Zakładam, że zbliżają się z powodu naruszenia ich środowiska naturalnego. Być może kopanie pomiotów przekierowało podziemne wody i zmieniło żerowiska ich zdobyczy. Zdaje się, że zdobywanie pożywienia jest ich jedyną motywacją, i zaobserwowałem, jak jedzą mięso, ziarna, liście – niemal wszystko, co można strawić, nie dbając o smak czy teksturę. Tak kompletna jest ich wszystkożerność, że dokładniejszym naukowo terminem byłby „troll”, ale nie dziwię się chłopstwu, że nadało im bardziej oczywiste i dosłowne miano. Jednak czy te olbrzymy to wyłącznie kierowane niszczącym instynktem bestie?
Śledziłem jeden z okazów z północy, gdzie występują nieco bardziej powszechnie (Tevinterskie tereny rozrodcze? Ciepłe pory roku? Splugawienie Cichych Równin?) Podążał wzdłuż dróg wodnych, bo wolał unosić na nich swoją masę, ale nigdy nie dostrzegłem oznak rozumności ani pomyślunku w jego oczach, poza świadomością najbliższego otoczenia. Ale zaintrygował mnie, posiada bowiem dłonie, a to oznacza potencjał do wznoszenia ich do modłów. W historii całego stworzenia wyprostowane istoty wyposażone w dłonie były oznaką wyższych celów. Jakiej lekcji udzielasz nam, Stwórco, za pośrednictwem swych dziwnych dzieci? Zbliżę się jutro w twoim imieniu.
(Fragment dodany poniżej innym pismem).
Ostatni wpis z dziennika brata Estomahra, jedynej odzyskanej rzeczy z jego dobytku, zapewne dlatego, że już była płaska. Zalecenie archiwisty: przypomnieć neofitom, że opowieść o „Siostrze Darieli w wilczej norze" to metafora.