Istnieje wiele błędnych koncepcji dotyczących rodu Andrasty, monsieur. Sądzę, iż należy to przypisywać brakowi wiedzy o śmiertelnym życiu Andrasty. To zrozumiałe, biorąc pod uwagę wiele kultów powstałych po jej śmierci. Każdy z nich pragnął przypisać Naszą Panią własnej kulturze lub twierdził, że jakiś aspekt jej istnienia to oszustwo - wszystko to wymysły. Mój zakon dokonał drobiazgowych badań w celu ustalenia prawdy.
Wszyscy wiemy, że Andrasta i Zdrajca wychowali piątkę dzieci. Troje najstarszych było synami: to Isorath, Evrion i Verald. Podzielono pomiędzy nich władzę nad obszarem, który kiedyś był południowym Tevinterem. Isorath otrzymał zachód, region znany dziś jako Orlais. Evrion dostał wschód, dziś Wolne Marchie. Verald - centralny Planasen, obszar obecnej Nevarry. Dalsze losy tych mężczyzn i ich dziedzictwa przeszły do legendy, a większość pretendentów do linii Andrasty do któregoś nawiązuje. Urodziła ich nałożnica Zdrajcy, Gilivhan. Ludzie wolą zignorować to, że Andrasta pochodziła z plemion Alamarri i że byli to barbarzyńcy, nie Fereldeńczycy, jakich znamy dzisiaj. Byli oni dzikimi wojownikami i prócz żon brali nałożnice, a ponieważ Andrastę uważano za zbyt słabą, by mogła rodzić dzieci, Zdrajca wziął sobie Gilivhan, by urodziła mu następców. Tak też się stało. Po jego śmierci synowie zostali wychowani jak rodzone dzieci Andrasty.
W późniejszym okresie życia Andrasta udowodniła błąd przewidywań i urodziła Zdrajcy dwie córki: Ebris i Vivial. Trzymano je z dala od szerokich kręgów i nie wolno im było wychodzić za mąż, choć obie miały partnerów. Ebris powiła tylko jedno dziecko, Alli Vemat, która zmarła podczas podróży do Denerim - niecały miesiąc po tym, jak jej matmę zabrała zaraza. Alli nie miała potomków. Młodsza córka, Vivial, była bardziej kontrowersyjna - stanowcza kobieta, która wbrew rodzinie zakochała się w tevinterskim magu Regulanie. Vivial i Regulan dobrowolnie udali się na wygnanie, gdy rozpoczął się Święty Marsz, a po zdradzie i zamordowaniu Andrasty ukryli się.
Dalsze losy Vivial i jej potomków są praktycznie nieznane z jednego prostego powodu: Vivial miała same córki. Te wyszły za mąż za członków innych rodzin i przyjęły ich nazwiska, a wśród chaosu podczas Drugiej Plagi ślad po ocalałych zaginął. Jeżeli prawdziwa linia Andrasty przetrwała do dziś, należy ona jedynie do potomków Vivial i mój zakon podejrzewa, że z tej linii wywodzą się jedynie córki. Z tego powodu twierdzenie twego młodzieńca, monsieur, jest mocno podejrzane.
- — Fragment listu siostry Galenny z augustańskiego zakonu, 9:12 Smoka