Dlaczego demony starają się opętać żywe istoty? Historia twierdzi, że demony to złośliwe duchy, pierwsze dzieci Stwórcy, złe na niego o to, że się od lich odwrócił i zazdrosne wobec istot, które uznał lepsze. Obserwują żywych zza Zasłony i mimo że nie rozumieją tego, co widzą, to wiedzą, że tego pragną. Pragną życia, dlatego gdy żywi śpią, przeciągają ich przez Zasłonę i zsyłają na ich dusze koszmary. Kiedy tylko im się uda, przechodzą przez Zasłonę do naszego świata.
Wiemy, że każdy demon stara się opętać jakiegoś maga i uczynić z niego plugawca. Większość z nas nie zdaje sobie jednak sprawy z tego, że siła plugawca zależna jest bezpośrednio od mocy demona, który go opętał. To zresztą sprawdza się w przypadku każdej opętanej istoty. Demony nie są bowiem identyczne.
Można je na przykład, poddać klasyfikacji. Dokonana przez zaklinacza Brahma klasyfikacja demonów wedle części duszy, na której żerują, nadal obowiązuje, choć opracowana została w Wieku Wież. Według Brahma, najsłabsze i najczęściej spotykane demony gniewu. To zarazem demony najmniej inteligentne i najbardziej skłonne do gwałtownych wybuchów przeciwko wszystkiemu co żywe. Szybko zużywają swoją energię, a najpotężniejsze z nich dysponują wielką siłą i zdolnością do posługiwania się ogniem. Następne są demony głodu. W ciele żywego gospodarza stają się kanibalami i wampirami, gdy zaś opętają martwego, pożerają istoty żywe. Dysponują zdolnościami wysysania zarówno sił życiowych, jak i many.
Dalej mamy demony gnuśności, pierwsze na skali Brahma, które dysponują rzeczywistą inteligencją. Pod swą prawdziwą postacią demon ten znany jest jako cień, istota praktycznie niewidzialna. Ukrywa się i skrada, a gdy stawić jej czoło, zasiewa w przeciwniku zmęczenie i apatię. Do najpotężniejszych należą demony pożądania, które aktywnie wyszukują żywych i starają się ich nakłonić do zawarcia umowy. Demony te gotowe są wykorzystać wszystko, czego pragną żywi – bogactwo, władzę, żądze – otrzymując dużo więcej iż same oferują. Domeną demona pożądania jest iluzja oraz kontrola umysłu.
Najpotężniejsze ze wszystkich są demony dumy. Nie ma na świecie istot, które budziłyby większy strach. To mistrzowie magii, stworzenia ogromnie inteligentne i przebiegłe. To one najaktywniej wyszukują magów, których można by opętać, i przeprowadzają przez Zasłonę inne demony, by te pomagały im w osiągnięciu ostatecznego celu – co nim jest, być może nigdy się nie dowiemy. Gdyby przez Zasłonę przedostał się jakiś większy demon pychy, cały świat znalazłby się w niebezpieczeństwie.
- — Z dzieła zatytułowanego Pierwsze dzieci Stwórcy autorstwa Badera, starszego zaklinacza z Ostwick, 8:12 Błogosławionego.
