W tej chwili połowa Kirkwall chce mnie mieć za najlepszego przyjaciela
Historia szlacheckiego rodu Tethrasów ma swoje korzenie u początków Orzammaru. Wspomnienia głoszą, że członkowie rodu Tethrasów trzykrotnie obejmowali stanowisko zarządcy Kongresu. Zajmowali także stanowiska w Skulptorium Wspomnień oraz w Skulptorium Golemów. Do czasu.
W drugim roku rządów króla Endrina Aeducana Kongres uznał lorda Andvara Tethrasa winnym świadomego wpływania na wyniki Prób, mającego zapewnić zwycięstwo zawodnikom popieranym przez ród Tethrasów. Za tę zniewagę względem Przodków lord Andvar Tethras oraz cały jego ród wygnani zostali na powierzchnię. Andvar zmarł ledwie pięć lat później, pozostawiając żonę, lady Ilzę, oraz dwóch synów – dziesięcioletniego Bartranda i dwuletniego Varrika.
Wygnanie, życie na powierzchni oraz utrata męża mocno dały się lady Ilzie we znaki. Zaczęła pić, na barkach młodego Bartranda pozostawiając to, co ostało się z rodu Tethrasów.
Zanim Bartrand ukończył lat piętnaście, udało mu się podwoić rodzinny majątek. Niesława, jaką okryty był ród Tethrasów, uczyniła go jeszcze bardziej ambitnym, a poważane niegdyś nazwisko okazało się przepustką do kalnas – elity krasnoludzkiej Gildii Kupców, którą Bartrand, niczym wprawny członek orzammarskiego Kongresu, wykorzystuje do zawierania sojuszy i organizowania nowych przedsięwzięć.
W momencie śmierci lady Ilzy, Tethrasowie byli już jednym z najbardziej wpływowych rodów w Gildii, ale Bartranda bogactwo i władza nie były w stanie zaspokoić. Zaczął budować sojusze z najbardziej majętnymi spośród dominujących rodów, zajął się bankowością i zainwestował w kompanie najemników. Członkowie Gildii powiadają cichcem, że Bartranda mogłaby usatysfakcjonować tylko rekonstrukcja orzammarskiej posiadłości rodu Tethrasów wzniesiona w Kirkwall, włącznie z przepływającymi poniżej rzekami płynnej lawy.