W ciągu trzech ostatnich lat Anders stał się samotnikiem, coraz częściej zahaczającym o paranoję. Kiedy nie towarzyszy Bohaterowi, spędza czas pośród fereldeńskich uchodźców w Mrokowisku, lecząc ich choroby i licząc na to, że ochronią go przed dociekliwymi templariuszami. Po tym, jak jego przyjaciel Karl został wyciszony, a później zabity, Anders uznał, że Zakon musi zostać obalony, a magowie uwolnieni spod jego kontroli. Przyłączył się do grupy podobnie myślących apostatów, którzy stopniowo osłabiają Krąg w Kirkwall, pomagając w ucieczce kolejnym magom. Tkwiący w ciele Andersa duch zemsty coraz silniej daje o sobie znać, przejmując nad Andersem kontrolę, gdy ten staje do walki przeciwko templariuszom.
