Dragon Age Wiki
Advertisement

Dalia – region w południowo-wschodnim Orlais, na zachód od Fereldenu. Od roku -170 Starożytności do 2:20 Chwały, czyli przez prawie trzysta lat, był autonomicznym państwem zamieszkiwanym przez elfy.

Geografia[]

Dalia wielkością zbliżona jest do fereldeńskiego Bannornu. Od południa graniczy z dziczą Arbor, od wschodu z Górami Groźnego Grzmietu, a od północy z Morzem Przebudzonych. Ze względu na to, że obszar pozostaje w cieniu Gór Mroźnego Grzbietu, nie znajdują się na nim żadne większe rzeki, a deszcze padają sporadycznie, większość współczesnych ludzkich siedlisk położona jest wzdłuż wybrzeża.

Historia[]

Po upadku swojej pierwszej ojczyzny, Elvhenan, elfy przez stulecia niewolone były przez Tevinterczyków, wskutek czego zatraciły większość swojego języka, historii i wiedzy. Kiedy w roku 1020 IT Andrasta i jej mąż Maferat poprowadzili ludy Alamarri przeciwko Tevinterowi, elfy pod dowództwem Shartana powstały i przyłączyły się do walki z Imperium. Shartan zginął po tym, jak Andrasta została zdradzona i spalona na stosie.

Założenie Dalii[]

W roku 1025 IT Maferat i jego synowie w nagrodę za pomoc w działaniach wojennych oddali elfom we władanie tereny, które nazwane zostały Dalią. W tamtych czasach Dalia mieściła się na granicy z Tevinterem, na słabo zaludnionych terenach – na zachodzie żyły rozproszone ludy cyreańskie, z kolei na wschodzie, po drugiej stronie Gór Mroźnego Grzbietu, zamieszkiwały plemiona barbarzyńców Alamarri.

Wyzwolone elfy pieszo wyruszyły z Imperium Tevinter do swojego nowego domu – wydarzenie zostało nazwane „Długim Marszem”. Wiele elfów zginęło po drodze, a te, które przeżyły, założyły miasto Halamshiral, co w języku elfickim znaczy „kres wędrówki”. Dołączyły do nich elfy z całego Thedas, po czym rozpoczęto proces przywracania utraconego języka, wierzeń i wiedzy na terenach nazwanych Dalią.

Dalijczycy mieszkali w Dalii przez całe stulecia. Zaczęły na nowo czcić Stworzycieli i nie godziły się na budowę jakichkolwiek ludzkich świątyń. Z tego powodu, pogarszały się ich relacje z Zakonem, który nie akceptował elfickich tradycji. Dalia patrolowana była przez straż graniczną znaną jako Szmaragdowi Rycerze, która chroniła granic królestwa ujeżdżając halle i w towarzystwie wilków nazywanych „Strażnikami Rycerzy”, które były wierne elfom i chroniły je w czasie snu.


Chcąc odzyskać świetność Elvhenan, elfy odcięły się od ludzkich sąsiadów, tym niemniej podczas trwającej blisko sto lat Drugiej Plagi, pozostały neutralne i nie wspomogły innych narodów w walce z mrocznymi pomiotami. Kraje ludzi spoglądały na Dalię coraz chłodniej oraz zaczęły oczerniać elfy nazywając ich tyranami oraz bluźniercami[1]. Zakon nie mógł zaakceptować odmiennych zwyczajów elfów i w końcu wypowiedział im wojnę - wielką krucjatę.

Upadek Dalii[]

Wszyscy Dalijczycy powinni znać tę historię i zawsze pamiętać o jej przesłaniu

Paivel, Dragon Age: Początek

Gdy w roku 1:25 Boskiej pomioty niemalże zrównały z ziemią orlezjańskie miasto Montsimmard, elfy przyglądały się wydarzeniu z pobliskiego wzgórza, niczego nie robiąc. Po zakończeniu Plagi ich bierność zaczęła być powodem rodzących się niesnasek pomiędzy Dalią a Orlais, zaś wśród Orlezjan zaczęły krążyć pogłoski, jakoby elfy składały ofiary z ludzi. Według ludzkich historyków potyczki na granicach przerodziły się w wojnę, kiedy w roku 2:9 Chwały elfy zaatakowały orlezjańskie miasteczko Czerwone Rozdroża. Elfy twierdzą, że wojna rozpoczęła się po tym, jak na ich ziemie przybyli przysłani przez templariusze w związku z wypędzeniem z Dalii andrastańskich misjonarzy. W roku 2:10 Chwały wojska elfów zajęły Montsimmard i dotarły pod Val Royeaux.

Relacje między Dalią a Zakonem nadal były napięte, ponieważ elfy starały się izolować od ludzi. W końcu nastąpiła między nimi otwarta wojna. Gdy Dalijczycy zaczęli zagrażać stolicy Orlais, Zakon wypowiedział im świętą wojnę znaną jako Święty Marsz na Dalię. Według Zakonu, Dalijczycy byli winni agresji i to one zaatakowały pierwsze. Elfy zostały zepchnięte na orlezjańską granicę, następnie ludzie zdobyli Halamshiral, a do roku 2:20 Chwały siły elfów zostały całkowicie rozbite. Ludzie splądrowali elfickie miasta, a państwo elfów przestało istnieć. Dalia została zajęta przez Cesarstwo Orlais, a elfom zabroniono czcić swoich bogów. Tym, którzy zaakceptowali pokój oferowany przez Zakon i przyjęli wiarę w Stwórcę, pozwolono zamieszkać w slumsach ludzkich miast nazywanych obcowiskami, a następnie nazwano ich elfami miejskimi. Jednak część elfów, nadal dumna ze swojej spuścizny, nie chciała ugiąć się przed ludźmi. Niektórzy więc stali się Dalijczykami, wybierając los włóczęgów. Dalijczycy ozdobili swoje ciała symbolami Stworzycieli i przysięgli zachować prastarą wiarę.

Regiony[]

Zobacz też[]

Przypisy

  1. daodao BioWare, „Dragon Age: Początek”, 2009 rok, rozmowa z Sarelem w Obozie Dalijczyków.
Advertisement